verantwoordelijkheid

Digitalisering is net zo verkokerd binnen de culturele instellingen als de fysieke collectie.

Did you ever stop to think, and forget to start again?

Menselijke wezens zullen bijna alles geloven, of doen, als ze daarmee een verandering in hun traditionele routine kunnen voorkomen.

Sinds we het nieuwe millennium zijn ingegaan zakken we op de wereldranglijst af richting het niveau van een bananenrepubliek. Termijnen worden aan alle kanten overschreden en de gekste gronden worden verzonnen om een verzoek te weigeren. Obstructie is het sleutelwoord geworden.

Every gun that is made, every warship launched, every rocket fired, signifies in the final sense a theft from those who hunger and are not fed, those who are cold and are not clothed.

Wanneer de instanties door een slecht bestuur hun recht en macht verbeuren, dan keert de hoogste macht bij de gemeenschap terug, en het volk heeft het recht soeverein te handelen en de wetgevende macht zelf uit te oefenen of een nieuwe regeringsvorm op te richten, en de hoogste macht (die het volledig en onbeperkt bezit) in nieuwe handen te leggen, geheel zoals het volk wil.

Vroeger was ik besluiteloos, maar nu ben ik daar niet zo zeker van.

Informatievoorziening en dus ook de automatisering daarvan, is belangrijk voor het bestuur van en in de openbare sector. De kansen en bedreigingen van de toepassing van de informatietechnologie worden daarbij steeds meer manifest. Dit vraagt om sturing op politiek niveau.

As we enter uncharted terrain, we are the first generation in a long time to see our leaders in a state of more or less complete helplessness. Most of today’s politicians realize that nobody in their ministry or any of their expensive consultants can tell them what is going on anymore. They have a steering wheel in their hands without a clue what - if anything - it is connected to. Meanwhile the brakes are all worn out and the windy road at the bottom of the hill approaches.

We kunnen de ethische norm in de directiekamers van de overheidsautomatiseerders en hun opdrachtgevers nauwelijks hoog genoeg schatten, maar waar zóveel geld van anderen door zó weinigen, zó ongecontroleerd en zó langdurig onder elkaar is verdeeld, daar móet de zonde haast wel zijn toegeslagen. En ongetwijfeld met goedvinden van de politiek.