Een observatie onder andere naar aanleiding van de toeslagenaffaire (er is natuurlijk veel meer):
Een archief is een op basis van eigenbelang van bestuurders of ambtenaren en/of op basis van door bestuurders en/of ambtenaren voorgewend belang van derden verzameld geheel van informatie met (minimale) context.
"Openbaarheid dat is de groote, algemeene school van politische opvoeding, waar zij bestaat is de vorming van een afzonderlijken stand voor het staatsbestuur in het algemeen niet meer nodig"
De rechtstaat wordt uitgehold en iedereen lijkt z’n schouders op te halen, omdat we bang zijn geworden voor terreur. Terwijl we juist zwichten voor terreur door die beginselen op te geven.
De historie bewijst dat daar waar geen gemeenschapsvormen tot stand zijn gekomen -waar dus alleen het competitieve element speelt- het conflict geboren is.
Als de gehele mensheid met één uitzondering dezelfde mening had, terwijl die ene persoon een tegengestelde opvatting koesterde, dan zou de mensheid even weinig recht hebben om die ene persoon tot zwijgen te brengen dan hij zou hebben om de mensheid het zwijgen op te leggen als hij de macht had.
[...]
Het feit dat we van politici enkel nog krachtige uitspraken verwachten en wantrouwen koesteren tegenover alles wat iets langer en ingewikkelder klinkt, dat we hen ontslaan van de plicht hun standpunten tegenover ons met ernstige en steekhoudende argumenten te motiveren – en dat alles dan nog onder de noemer van democratie: dat is de crisis van onze democratie.
"Openbaarheid dat is de groote, algemeene school van politische opvoeding, waar zij bestaat is de vorming van een afzonderlijken stand voor het staatsbestuur in het algemeen niet meer nodig"
Het nut van een opvatting is zelf een kwestie van opvatting; even betwistbaar, even vatbaar voor twijfel, en evenzeer discussie vereisend, als die opvatting zelf.
Het gebruik van ruimten, systemen en gegevens blijft beperkt tot daarvoor gerechtigde personen.
