%0 Thesis %B Leerstoelgroep Archief- en Informatiewetenschappen %D 2007 %T Het digitale archiveringssysteem en de archivaris. Een studie naar speelveld en spelers %A Leon Gruppelaar %K archivistiek %K records continuum %K records management %X

Uit de conclusie

De omgeving van het archiveringssysteem is dermate veranderd en documenten vervullen in de informatiehuishouding van de digitale overheid een dermate cruciale rol dat meer dan ooit duidelijk is dat de archivaris geen probleemeigenaar is. De overheid heeft zélf immers behoefte aan authentieke en betrouwbare digitale records voor haar actuele werkprocessen. De archivaris hoeft bij het gevecht om deze kwalitatief hoogwaardige records geen eenzame strijder te zijn. Hij hoeft zich niet op te stellen als een sheriff die met getrokken pistool en wapperende dwangbevelen in zijn eentje orde in de digitale chaos brengt. Samen met anderen kan de archivaris aan de slag, met partners die zelf ook belang hebben bij records die makkelijk te (her)gebruiken zijn en die een getrouwe weerspiegeling zijn van het overheidshandelen. Het (kunnen) organiseren van de samenwerking door het management is een kritische succesfactor waarbij het een uitdaging is de steeds sneller veranderende omgeving te incorporeren. Daarbij is werken volgens de 15489 norm een weg die aanbevelenswaardig is.

Voor de archivaris draagt zowel de wijze waarop hij een rol kan als de manier waarop hij een rol wil spelen bij aan een succesvolle invulling van zijn positie binnen het archiveringssysteem. De archivistische theorie biedt hem hier geen eenduidige richtlijnen. Er is een hybride situatie ontstaan waarin er tegelijk gekozen lijkt te worden én voor het concept van de pro-actieve archivaris én voor een custodiaal model waar hij nog steeds het afgesloten archiefsysteem als zijn core business beschouwt.

De overstap naar het nieuwe post-custodiale paradigma wordt niet gezet, terwijl juist dat nieuwe denkkader een bredere focus heeft, een duidelijkere blik op records in hun context. Het stelt vragen als welk doel hebben archiefbescheiden, wat zijn de onderlinge relaties, hoe functioneren ze in de organisatie en daarna, en welke rol spelen ze voor de accountability? Die focus is van belang voor de records creërende organisatie die te maken heeft met een sterk veranderende omgeving waardoor het denken over de systeemgrenzen (heen) van het archiveringssysteem steeds belangrijker wordt. Daarnaast heeft het post-custodiale denkkader een bredere blik op heden en toekomst van de records, het gaat uit van het continuüm van verantwoordelijkheid voor de records. Het heeft oog voor de corporate én democratic accountability en richt zich eveneens sterk op de maatschappelijke belangen van archivering. Het paradigma is tenslotte postmodern, in die zin dat het niet gelooft in het objectieve archief. Juist ingrijpen in het archiveringsproces door de archivaris kan de-subjectiverend werken.

Ik begrijp wel dat er in de praktijk van alledag een overgangssituatie kan bestaan, maar ik acht de tijd er rijp voor dat de archivistiek conceptueel de knoop doorhakt ten gunste van het postcustodiale paradigma. De archivaris moet zijn verantwoordelijkheid nemen, juist in de archiverende organisatie. Dat betekent dan ook een leidende rol. Natuurlijk het management is leidend, maar de archivaris dient een gids te zijn. De archivistiek als wetenschap dient hem daarin te steunen. Via beïnvloeding van de wet- en regelgeving op het terrein van informatieen archiefmanagement en het verfijnen van normen en standaarden kan die de archivaris tot hulp zijn. De pro-actieve archivaris moet meer zijn dan een records manager.

%B Leerstoelgroep Archief- en Informatiewetenschappen %I Universiteit van Amsterdam %G eng %U http://www2.nijmegen.nl/mmbase/attachments/542772/Scriptie_Leon_Gruppelaar_2007.pdf;jsessionid=2AA3F5A8A79C2753267F31D3FE02675C %9 Master %M 7996