Feed-aggregator

De Nationale ombudsman is een onderzoek gestart naar de manier waarop de overheid omgaat met extremisme- en ...

“Papai, a, papapai, apa, apa, papai”, klonk een Griekse schreeuw van pijn door de aula van de Universiteit van Amsterdam. Acteur Matijs Jansen − die samen met zijn collega Wine Dierickz van acteursgroep Wunderbaum tijdens de oratie strofen voordroeg uit de Griekse tragedie Filoktetes van Sofokles − schreeuwde het uit voordat Van Domselaar haar rede begon.

Lijden

Strijder Filoktetes, die in zijn voet was gebeten door een slang, crepeerde van de pijn. Omdat zijn geschreeuw onverdraaglijk was, werd hij door zijn strijdmakkers alleen achtergelaten op een onherbergzaam eiland.
Volgens Van Domselaar werpt de Filoktetes prangende ethische en politieke vragen op. Hoe moeten we reageren op menselijk lijden en welke rol heeft een concrete ontmoeting met de ander hierbij? Hoe verhoudt het morele appel dat uitgaat van het lijden van een medemens zich tot politieke en professionele gehoorzaamheid en loyaliteit?

Toeslagenaffaire

Deze vragen zijn ook vandaag de dag relevant voor de rolinvulling van juristen, betoogde Van Domselaar. Neem de Toeslagenaffaire, het Groninger aardbevingsdossier, de schuldenproblematiek, de soms hardvochtige uitvoering binnen het sociaal domein en het migratierecht: het zijn voorbeelden van rechtspleging waarbij juristen keuzes maken die ingrijpende gevolgen voor burgers hebben. De hoogleraar vraagt zich af of juristen bij het maken van dergelijke keuzes voldoende zijn afgestemd op de gerechtvaardigde belangen van burgers. Hoe kunnen zij omgaan met de spanning tussen hun juridische rol en hun verbondenheid met medeburgers? Hoe kunnen juristen zich het beste tot de ‘schreeuw’ van burgers verhouden?

Burgergerichte beroepsethiek

Aan de hand van de Filoktetes en verschillende ethische denktradities schetste Van Domselaar vervolgens de contouren van een burgergerichte beroepsethiek voor juristen. De kern hiervan is drieledig: juristen moeten oog hebben voor de basisbehoeften van burgers, ruimte geven aan de ontmoeting met burgers en streven naar burgerlijke integriteit. Ze pleit ervoor dat juristen hun rol mede invullen als ‘burgervriend’ en niet te makkelijk voorbijgaan aan de schreeuw van de burger door zich te beroepen op hun juridische rol.

Verplicht vak

Voor een dergelijke beroepsethiek zou al tijdens de opleiding van juristen aandacht moeten zijn. Als Mr. van de week vertelde Van Domselaar eerder al dat de UvA bezig was met het ontwikkelen van een vak op dit gebied. Vanaf april is het vak Juridische beroepen en beroepsethiek voor alle eerstejaars rechtenstudenten verplicht.

De oratie van Van Domselaar is uitgegeven bij Boom.

Het bericht Van Domselaar: ‘Beroepsethiek van juristen moet zich richten op burgers’ verscheen eerst op Mr. Online.

A cool tool. Software engineer Ian Webster has created a website that lets you see how the land masses on planet Earth have changed over the course of 750 million years. And it has the added bonus of letting you plot modern addresses on these ancient land formations. Ergo, you can see where your home was located on the Big Blue Marble some 20, 100, 500, or 750 million years ago. Webster’s project (access it here) is open source. Have fun.

If you would like to sign up for Open Culture’s free email newsletter, please find it here. Or follow our posts on Threads, Facebook, BlueSky or Mastodon.

If you would like to support the mission of Open Culture, consider making a donation to our site. It’s hard to rely 100% on ads, and your contributions will help us continue providing the best free cultural and educational materials to learners everywhere. You can contribute through PayPal, Patreon, and Venmo (@openculture). Thanks!

Related Content:

Map Showing Where Today’s Countries Would Be Located on Pangea

A Billion Years of Tectonic-Plate Movement in 40 Seconds: A Quick Glimpse of How Our World Took Shape

The Plate Tectonic Evolution of the Earth Over 500 Million Years: Animated Video Takes You from Pangea, to 250 Million Years in the Future

Slimme, aanstuurbare apparaten worden de norm in Nederland, maar burgers hoeven niet bang te zijn dat hun apparatuur 'zomaar' ...

Nederland heeft een Oekraïense man die een sleutelrol zou hebben gespeeld bij de ontwikkeling en verspreiding van de Raccoon ...

We just had the chance to see the Red Hot Chili Peppers kick off a new tour, and so had to bring you this–Luna Lee performing RHCP’s “Californication” on the Gayageum, a traditional Korean stringed instrument dating back to the 6th century. Over the years, we’ve shown you her adaptations of Jimi Hendrix’s ‘Voodoo Chile;’ David Bowie’s “The Man Who Sold The World;” Leonard Cohen’s “Hallelujah; and Pink Floyd’s “Comfortably Numb,” “Another Brick in the Wall” & “Great Gig in the Sky.” Today, we’re keeping the tradition going. You can follow along with the original recording down below. Enjoy!

If you would like to sign up for Open Culture’s free email newsletter, please find it here. Or follow our posts on Threads, Facebook, BlueSky or Mastodon.

If you would like to support the mission of Open Culture, consider making a donation to our site. It’s hard to rely 100% on ads, and your contributions will help us continue providing the best free cultural and educational materials to learners everywhere. You can contribute through PayPal, Patreon, and Venmo (@openculture). Thanks!

Related Content 

Talking Heads’ “This Must Be the Place (Naive Melody)” Performed on Traditional Chinese Instruments

Pakistani Musicians Play a Wonderful Version of Dave Brubeck’s Jazz Classic, “Take Five”

A‑ha’s “Take On Me” Performed by North Korean Kids with Accordions

A Middle-Eastern Version of Radiohead’s 1997 Hit “Karma Police”

The Red Hot Chili Peppers’ Flea Presents a Bass Lesson, and Essential Advice That Every Bass Player Should Know

AC/DC’s “Back in Black” Played on the Gayageum, a Korean Instrument Dating Back to the 6th Century

Een kritieke kwetsbaarheid in Microsoft Outlook waar vorige week dinsdag een beveiligingsupdate voor verscheen is toch niet als ...

Het ging om de European Presidents’ Conference (EPK) georganiseerd door de Österreichischer Rechtsanwaltskammertag. Tijdens de bijeenkomst liet de Orde bij monde van de algemeen deken Robert Crince le Roy weten dat ze zich onder meer zorgen maakt om de terugkerende discussie rond rechtsbijstand in Nederland. Ze ziet op dat vlak graag een onafhankelijker van de politiek vastgesteld begrotingsbedrag, op de langere termijn. Dit in het bijzonder voor rechtshulp voor mensen die slachtoffer werden van het toeslagenschandaal en bewoners van Groningen die schade opliepen door de aardgaswinning. Een eerdere compensatie voor rechtsbijstandsadvocaten werd al teniet gedaan door de inflatie, lichtte ze haar buitenlandse collega’s toe.

In Wenen stelde de Nederlandse Orde vast dat in migratievraagstukken en in de aanpak van de georganiseerde misdaad de toegang tot een eerlijk proces niet altijd gegarandeerd is.

Verkiezingen

Ook over de laatste verkiezingen liet ze zich uit. In de meeste programma’s van politieke partijen zag de Commissie Rechtsstatelijkheid in Verkiezingsprogramma’s van de orde punten staan die niet met de rechtsstaat overeenkwamen. Maar over het geheel was ze er desondanks positief over. Vooral omdat er steeds meer burgerinitiatieven zijn op politiek vlak. De politiek moet daar wel meer ruimte aan geven, stelde de NOvA in Wenen.

Onder druk

De Orde gaf verder aan dat de geheimhouding en het verschoningsrecht van de advocaat in Nederland al sinds een paar jaar onder druk staat, omdat justitie in onderzoeken niet genoeg in staat is om vertrouwelijke informatie van advocaten (bijvoorbeeld via email) te herkennen en te vernietigen.

Bedreigd

De Nederlandse Orde vertelde tijdens de conferentie over de afnemende veiligheid van advocaten in Nederland en hoe er initiatieven zijn genomen om hier verbetering in de brengen. Bijvoorbeeld door contactgegevens af te schermen, of door het aanstellen van vertrouwenspersonen in het geval advocaten worden bedreigd, of als ze te maken hebben met pogingen om hen te corrumperen.

Meer advocaten

De orde meldde dat er per 1 januari 2024 18.513 advocaten staan geregistreerd in Nederland. Dat zijn er 295 meer dan het jaar ervoor. Die toename was het meest terug te voeren tot de steden Amsterdam en Den Haag.

Het bericht Orde van Advocaten deelt zorgen met buitenlandse dekens over ‘rule of law’ verscheen eerst op Mr. Online.

This is the fourth blog post in our series on trends in national copyright policy following the DSM implementation. With the national processes finalised in all but one Member State, we’re evaluating the transpositions to understand the impact of our proposals, identify areas of convergence and divergence, and assess how those affect the position of users and the Public Domain. Previously, we presented our research on the implementation of research rights, education rights, the Public Domain safeguard and cultural heritage rights. In this blog post, we share the results of our comparative analysis on the implementation of the new press publishers’ right.

Background

Article 15 of the DSM Directive establishes a new related right for press publishers, allowing them to control online uses of their press publications by information society service providers. More specifically, Member States are required to grant to press publishers established in the EU the exclusive rights to authorise or prohibit the reproduction and making available to the public of their publications by information society service providers. As a result, any online uses of press publications by those service providers that go beyond individual words and very short extracts can only take place with the press publishers’ permission.

While Article 15 targets uses by information society providers, it negatively affects access to information by the wider public within the EU. Therefore, our priority during the national transpositions was to ensure that all legal limits to this new right were respected. For this reason, our comparative analysis focuses only on the implementation of the definition of press publications in Article 2(4), on the exclusions from the scope of protection in Article 15(1), on the protection of uses of public domain publications and uses permitted under non-exclusive licences in Article 15(2) in fine, and on the optional and mandatory limitations and exceptions as permitted by Article 15(3). For an examination of other elements of Article 15, we recommend this study by Christina Angelopoulos.

Most MS respect the definition of press publication

Nearly all elements of Article 15 are prescriptive. Yet that did not stop several Member States from leaving their own mark during the implementation of this provision. Starting with the definition of press publication, several national lawmakers introduced changes to the text even where the EU law did not afford them that flexibility.

Most of the variations encountered in the definition of press publication are probably innocuous. For instance, three Member States (Cyprus, Malta and Spain) introduced language from recital 56, which clarifies that the new right shall not apply to “websites, such as blogs, that provide information as part of an activity that is not carried out under the initiative, editorial responsibility and control of a service provider, such as a news publisher.” We do not see any conflict with the text of the Directive in those instances and, in our recommendations on Article 15, we even suggested the inclusion of that example in national laws, to make the subject matter clearer.

In a few cases, however, the changes to the definition might have an impact on the delimitation of the press publishers’ rights. For example, Article 2(4) in fine carves-out “periodicals that are published for scientific or academic purposes” from the definition of press publication, but Austria extended the carve-out to periodicals published for artistic purposes, offering literary magazines as an example of such a periodical. More concerning from our perspective, however, are modifications or omissions that might result in expanding the subject matter covered by the new right. To give a couple of examples: Denmark does not have a definition of press publication in the law, and Austria failed to implement Article 2(4)(c), which requires that the press publication must be published in any media under the initiative, editorial responsibility and control of a service provider.

Still, non-compliant implementations of Article 2(4) are far from being the norm: aside from Denmark, only six Member States have a definition of press publication that does not seem to fully comply with the Directive. The remaining nineteen Member States either follow closely the wording of the Directive or introduce changes to the definition that are apparently inconsequential:

• Definition of press publication (probably) complies with EU law: BE, BG, CY, CZ, FI, DE, GR, HU, IE, IT, LV, LU, MT, NL, PT, RO, SK, SL, SE
• Definition of press publication (probably) not fully complies with EU law: AT, HR, EE, FR, LT, ES
• No definition of press publication: DK

Most MS fail to make a compliant implementation of all mandatory limits to the new right

From a users’ rights perspective, the exclusions in Article 15(1) are extremely important. They offer a negative delimitation of the scope of protection of the new right, preventing its expansion to uses that are not made by information society providers (private or non-commercial uses of press publications by individual users), acts that are not covered by copyright (acts of hyperlinking), uses that cannot be appropriated by anyone (uses of individual words) and uses that are protected by fundamental freedoms (uses of very short extracts of a press publication). It is thus very concerning that only a few Member States have properly implemented all of these substantive limits.

Looking into the implementation of the second paragraph of Article 15(1), which excludes private or non-commercial uses of press publications by individual users, we verify that the vast majority (twenty-two Member States) implemented both limits. Yet, in one of those Member States (Portugal) the implementation does not fully comply with the DSM Directive, since private uses are subject to two additional conditions: the individual user must have lawful access to the press publication and the use must take place in the context of the exercise of the right to be informed. Belgium, the Czech Republic and France bypassed the implementation of this paragraph altogether, and Sweden only excluded non-commercial uses:

• Exclude private uses: AT, BG, HR, CY, DK, EE, FI, DE, GR, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PT (subject to further conditions), RO, SK, SL, ES
• Do not exclude private uses: BE, CZ, FR, SE
• Exclude non-commercial uses: AT, BG, HR, CY, DK, EE, FI, DE, GR, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PT, RO, SK, SL, ES, SE
• Do not exclude non-commercial uses: BE, CZ, FR

The implementation of the third paragraph of Article 15(1) is more successful. All Member States establish that the press publisher’s right shall not apply to acts of hyperlinking, and only Cyprus has narrowed down the reach of the exclusion, by applying it to links that can be “activated” by the user (thus excluding other forms of links such as those that use framing technology).

The fourth and final paragraph of Article 15(1) contains one of the main substantial limitations to the new press publishers right, the exclusion of uses of individual words or very short extracts of a press publication. All Member States implemented this provision, but not all stuck to the wording of the Directive. In spite of the fact that the EU lawmaker intended the notion of “very short extracts” to be an autonomous concept of EU law, subject to a harmonised interpretation, three national laws limit the length of such extracts. Six Member States, on the other hand, added a new condition borrowed from recital 58, which states that “the exclusion of very short extracts (must) be interpreted in such a way as not to affect the effectiveness of the rights provided for in this Directive”:

• Use of very short extracts not subject to further conditions: AT, BE, CY, CZ, DK, EE, FI, DE, HU, IE, LV, LU, MT, NL, PT, SL, SE
• Use of very short extracts subject to quantitative restrictions: BG, LT, RO
• Use of very short extracts subject to the condition that the use must not affect the effectiveness of the right and/or be capable of replacing the press publication and/or be capable of exempting the reader from referring to it: HR, FR, GR, IT, SK, ES

Some MS do not protect Public Domain and open licensed publications from the reach of the new right

Two other important restrictions to this new right are set forth in the last two sentences of Article 15(2). According to these provisions, the new exclusive right may neither be invoked to prohibit uses by other authorised users (on the basis of a non-exclusive licence) nor to prohibit uses of works or other subject matter for which protection has expired.

As an organisation that works to defend the Public Domain from misappropriation and that strongly supports the use of open licences to improve access to knowledge, we would have expected to see these mandatory restrictions implemented in all Member States. However, some Member States have missed out the implementation of one or both of these provisions:

• Protects uses by other authorised users: AT, BG, CY, FI, FR, DE, GR, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PT, RO, SK, SL, ES
• Does not protect uses by other authorised users: BE, HR, CZ, DK, EE, FR, HU, SE
• Protects uses of Public Domain publications: AT, BG, CY, FI, DE, GR, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PT, RO, SK, SL, ES
• Does not protect uses of Public Domain publications: HR, CZ, DK, EE, FR, HU, SE

Press publisher right not subject to relevant L&Es in a few MS

Finally, Article 15(3) states that the new right available to press publishers is subject to all the optional and mandatory limitations and exceptions laid out in the InfoSoc Directive (including those allowing quotations), in the Orphan Works Directive, in the Directive implementing the Marrakesh Treaty and in the DSM Directive itself. A detailed comparison of the exceptions applicable to the press publisher right and other related rights reveals, however, that in a few cases Member States decided not to extend all of those relevant exceptions to the new right:

• Press publishers’ right subject to all national L&Es applicable to other related rights: AT, BE, BG, CY, DK, EE, FR, DE, GR, HU, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PT, RO, SK, SL, ES
• Press publishers’ right not subject to all national L&Es applicable to other related rights: HR, CZ, FI, IE, SE

Conclusion

Article 15 is problematic, from COMMUNIA’s perspective, because it creates a new layer of exclusive rights on top of copyright (journalists and press publishers continue to benefit from copyright protection with regards to their original works and publications), without a clear demonstrated need or economic evidence that such exclusivity was needed.

The objective of the EU lawmaker was to improve the downward-sliding financial outlook of press publishers in the online environment, but an exclusive right does not necessarily translate into revenues. So much so that a few national lawmakers decided to go a step further, introducing licensing provisions, or even resorting to competition law to force information society service providers to licence content from press publishers for reuse on their news aggregators and media services.

In spite of that, several Member States ended up with a new exclusive right that has a broader scope of protection than what was intended by the EU lawmaker. Out of the twenty-six Member States analysed, only eight make a compliant implementation of all the mandatory limits foreseen in the Directive. A poor result that should definitely deserve the Commission’s attention.

In the final blog post in this series, we’ll focus on the implementation of Article 17.

The post The Post-DSM Copyright Report: the press publishers’ right appeared first on COMMUNIA Association.

Frederik-Jan (de dubbele voornaam is geen toeval) Van Hier tot Gunder was een door Roemer of andere SP’ers gefingeerde naam voor iemand van adel, verondersteld rijke huizenbezitter bovendien. Onder de werkelijke, niet-verzonnen adellijke familienamen in Nederland vinden we in de … Lees verder →

Dat bericht van laatst over vernietigen van camerabeelden maakte veel los. Wis je gewoon beelden omdat je geen zin hebt in discussie, ben je strafbaar. Eén aspect licht ik er even uit: het bezwaar dat je eigenlijk de openbare weg niet mag filmen. Wat doet dat er toe?

Op LinkedIn kreeg ik bijvoorbeeld deze reactie: Formeel gezien mag je al helemaal geen beelden van de openbare ruimte maken, laat staan opslaan. Dus als de politie eventueel beelden van je Ring deurbel wil hebben, omdat ze mogelijk vermoeden dat er een misdrijf op staat, volstaat het om aan te geven dat je de openbare ruimte die zichtbaar is binnen het beeldgebied van je camera, middels een filter wegfiltert (blurred of afdekt) voordat e.e.a. opgenomen wordt, e.e.a. conform de voorschriften van de AP. Het is natuurlijk prima als je met een filter zorgt dat je niet nodeloos de openbare weg filmt. En als de politie dan beelden bij je vordert, dan is dat vrij simpel: u mag de blokjes hebben maar meer heb ik niet. De enige echte eis is natuurlijk dat je ook echt een filter hébt – niet bluffen als oom agent aan de deur staat met een vordering, en ook niet snel naar boven rennen en een blurretje doen.

Dat je de openbare weg “helemaal niet” mag filmen, is wat mij betreft wel echt te kort door de bocht. Als die openbare weg onvermijdelijk is bij je bewakingstaak, of het anderszins noodzakelijk is dat je ook die opneemt, dan mag dat prima. Je krijgt wel met de AVG te maken, maar dat is niet hetzelfde als “dat mag niet”.

Veel mensen die de openbare weg filmen met een aangebrachte camera zullen de AVG schenden, al is het maar omdat ze geen duidelijke waarschuwing hebben (of een privacyverklaring). En die duidelijke waarschuwing geeft nóg een probleem: het is strafbaar om met een aangebrachte camera de openbare weg te filmen als dat niet duidelijk is aangekondigd (art. 441b Strafrecht).

Het is niet strafbaar om de AVG te overtreden (dat is bestuursrecht, iets heel anders). Het WvSr overtreden is natuurlijk wel strafbaar, maar dan geldt nog steeds dat wetsovertreding door een burger geen reden is om bewijs uit te sluiten. Alleen wetsovertreding door de politie kan die discussie starten. En dan nog: in Nederland zegt de rechter dan ‘foei’ en gebruikt ie het bewijs toch met de toverformule “de verdediging is niet in haar belangen geschaad”.

Arnoud

Het bericht Maakt het bij camerabeeldbewijs uit of de camera legaal de openbare weg filmt? verscheen eerst op Ius Mentis.

De Raad voor de rechtspraak laat een extern onderzoek uitvoeren naar aanleiding van het mogelijk onrechtmatig handelen door een rechter, tevens leidinggevende, bij het gerechtshof Den Haag. De Raad wil met het onderzoek uitsluiten dat deze werkwijze ook bij andere gerechten is toegepast.

Bij het gerechtshof Den Haag is aan het licht gekomen dat een rechter, tevens leidinggevende, mogelijk onrechtmatig heeft gehandeld in een aantal uitspraken tot niet-ontvankelijkverklaring na in 2022 en 2023 gehouden strafrolzittingen. In 43 strafzaken op strafrolzittingen zijn, na enkelvoudige behandeling door één rechter, meervoudige uitspraken tot niet-ontvankelijkverklaring en enkele processen-verbaal opgesteld alsof er een behandeling en uitspraak van drie rechters aan waren voorafgegaan. De andere twee vermelde rechters hadden echter niet deelgenomen aan de zitting of de uitspraak en hadden de uitspraak niet ondertekend. Hun namen waren onderaan de uitspraak vermeld onder de toevoeging dat zij buiten staat waren om de uitspraak te ondertekenen. Deze twee rechters waren hier niet van op de hoogte. De uitspraak was – behalve door de griffier - alleen ondertekend door de rechter die de zaak had behandeld. Deze werkwijze is mogelijk in strijd met de wet en gaf een onjuiste voorstelling van zaken.

Het gerechtshof heeft van deze mogelijk onrechtmatige werkwijze melding gemaakt bij de Procureur-Generaal bij de Hoge Raad, belast met toezicht op het functioneren van rechters. Daarnaast is – op grond van artikel 162 Wetboek van Strafvordering –melding gedaan bij het Openbaar Ministerie.

Yvonne Welings posted a blog post
Samenwerking Doc-Direkt en Inspectie Overheidsinformatie en ErfgoedBron: https://www.inspectie-oe.nl/publicaties/brief/2024/02/15/samenwerking-doc-direkt-en-inspectieDoc-Direkt en de Inspectie Overheidsinformatie en Erfgoed zetten zich beide in voor de kwaliteit van de informatiehuishouding van de Rijksoverheid. Doc-Direkt biedt dienstverlening aan met betrekking tot de informatiehuishouding van de Rijksoverheid en de Inspectie Overheidsinformatie en Erfgoed is verantwoordelijk voor het toezicht op het informatiebeheer bij de centrale overheid.Om ervoor te zorgen dat de organisaties elkaar aanvullen en versterken, hebben zij afspraken gemaakt over de samenwerking. Deze afspraken gelden voor de periode 15 februari 2024 tot 15 februari 2029, zo nodig met tussentijdse aanpassingen met wederzijds goedvinden. De uitgangspunten en afspraken van de samenwerking zijn in onderstaand document vastgelegd. Het document is te downloaden als PDF.Download 'Afspraken samenwerking Doc-Direkt en Inspectie Overheidsinformatie en Erfgoed'PDF document | 2 pagina's | 196 kBBrief | 15-02-2024 | Inspectie Overheidsinformatie en Erfgoedhttps://www.inspectie-oe.nl/publicaties/brief/2024/02/15/samenwerking-doc-direkt-en-inspectieSee More

Google Chrome zal binnenkort een nieuwe feature testen die het thuisnetwerk tegen aanvallen vanaf het internet moet beschermen, ...

De Amerikaanse toezichthouder FTC wil regelgeving aanpassen om fraude met deepfakes tegen te gaan. Op dit moment is het al ...

Een probleem bij camerafabrikant Wyze heeft er weer voor gezorgd dat gebruikers met de camera's van anderen konden meekijken, ...

Demissionair minister Yesilgöz van Veiligheid en Justitie wil dat gegevens van slachtoffers uit processtukken van politie en ...

Enlarge / SpaceX's fully-stacked Starship rocket and Super Heavy booster on a launch pad in South Texas. (credit: SpaceX)

One of the largest launch pads at Cape Canaveral Space Force Station will become vacant later this year after the final flight of United Launch Alliance's Delta IV Heavy rocket. SpaceX is looking to make the sprawling facility a new home for the Starship launch vehicle.

The environmental review for SpaceX's proposal to take over Space Launch Complex 37 (SLC-37) at Cape Canaveral is getting underway now, with three in-person public meetings and one virtual meeting scheduled for March to collect comments from local residents, according to a new website describing the plan.

Then federal agencies, led by the Department of the Air Force, will develop an environmental impact statement to evaluate how Starship launch and landing operations will affect the land, air, and water around SLC-37, which sits on Space Force property on the Atlantic coastline.

Read 17 remaining paragraphs | Comments

Belly is best-known for their early 90s hit "Feed the Tree," but they also did this fine cover in 1994 of Hendrix's 1967 "Are You Experienced?" song: Feel free to add links to your favor Hendrix covers in the comments. Brian Leiter